lisede arkadaslarim istisnasiz her sabah kalkar, dusunu alir ve saclarini fonlerlerdi. bense, garibim ne yapayim, saclari yikar ve kuruturdum. fon islerinden anlamiyorum. liseden kalma bir aliskanlikla fon makinesi kullanmayi reddediyorum, berberde bile. havluyla kurutur "efendi" sac modelimi "efendi" bir sekilde kurutur ve dogal bir sekil vererek duzeltirim. bunlari neden dedim? cunkum saclarimla oynanmasi, guzeldir, severin, bagirmam. yine de dikkatli olmak lazin zira hassas oldugum nokta saclarim degil kafam.