kendime göre yorumlamam gerekirse, bazen o kadar herşey üst üste gelir tek şey iyi gitmez işte o zaman ağlamak ister rahatlamak ister ama o damla o gözden düşmez. ama daha güzel yarınlara bir gram umudu kalmadığında, daha mutlu bir hayata inancını yitirdiğinde, sayîlamayacak kadar çok derdinden hiç beklemediği bir anda sinir krizi geçirerek o ağlamak için kendini zorlayan insan yastığa yüzünü gömerek bağıra çağıra ağlar. ama allah'tan başka kimse bilmez, söylemez, söyleyemez. yanında tek bir kişi yoktur, zaten tek tük olan arkadaşının yanında da ruh gibi dolanır. psikolojisi bozuk bir sinir hastasıdır ama bu günler geçecek illaki biliyordur..