bu benim. can dostumla eve ciktik, sevdicegi de hemen 3 5 dakikalik mesafede yurtta kaliyor. sag olsun arada yemek yapiyor o ikisi ben de bulasiklari yikiyorum. problem yemekler yenip tv karsisina gecince basliyor.
ben ikisine de gomerim, samimiyetimiz hakiki kardesten otedir ama simdi ben sag elimi sol elimle tutuyorum yalnizlik cekmiyim diye bunlar birbirinin omuzuna yatmalar, yok ufak opucukler filan. bir gun durup dururken, hic aklimda yokken "olan var olmayan var kiskanirlar" diye sarkiya baslamisim. bu durum beni turkce popa bulastirdi.