bazı arkadaşlarım yiğenlerinin fotoğraflarını, videolarını atar bana. ben mi fazla duygusalım bilmiyorum ama hemen gözlerim dolar. daha hala olmak için yolum var. "hala olana kadar anne olurum lan" diyip gaza geliyorum. sonra "kızım daha 19 yaşındasın, okulun bitmemiş, şuan ciddi bi evlilik düşünmüyosun, anca kendine zor bakıyosun. bebeğe yazık valla. otur oturduğun yere" diyorum, o heves kaçıyo zaten
şaka bi yana bi bebeğe bakmak, onu korumak, senden bir parça olduğunu bilmek, sevgini koşulsuz verebilme fedakârlığı ve anne olma duygusu harbiden çok özel. şu dünyada tek zaafım bu