içimde kalıp dert olacağına dışıma çıksın kaos olsun düşüncesiyle herkese herşeyi söylerdim. sevdiklerime sevdiğimi, gerçek duygularımı, yanlışı olanlara yanlışlarını
daha sonra eşyalarımı ihtiyaç sahiplerine verirdim. geride hatıra bırakıp ailemi üzeceğime ihtiyaçlar karşılansın
son olarak da organ bağışı yaptıktan sonra hastaneye yatardım organlar hasar almasın diye
zaten dünyaya ot geldik saman gidicez, gram yararım dokunmamış, iyi bi insan olamamışım bari gider ayak bi faydam dokunsun