insanın kendini içinde huzurlu hissetmesi, içinde olmayı istemesi gereken yer.
eğer siz de ekmek almaya çıktığınızda evin yanındaki bakkala değil de caddeye çıkıyorsanız, akşamları dışarı çıkmak için en ufak fırsatı değerlendiriyorsanız, yemek masasında beş günün dördünce yemeği zorunluluktan bitirene kadar kalkmıyorsanız ev ev değil tımarhanedir.
bazı günler eve gelince gülen, hoşgeldin diyen birisi yoksa ya da o günlerin akşamı gelince hoşgelmeyen birine hoşgeldin diyorsanız yine zordur. bir de evin içindeki diğer kişiler birbirini sevmiyor da bunu dibine kadar size de yaşatıyorsa öyle evin amına koyayım.
ben evin içinde benle yaşayan anne babamı ayrı ayrı seviyorum. ama ikisini beraber sevmiyorum. bu denli huzursuzluk ile olmaz bu kadar çocukluk edilmez. bu ikisini akıl çerçevesinde düşündürmeye çalışmaktan duygusuz itin teki oldum çıktım. en ufak bi şey hissedince evrendeki en büyük gerizekalıya dönüşüyorum.
sen kimsin de onlara akıl veriyorsun falan diyebilirsiniz, beni egoist olmakla da suçlayabilirsiniz keşke öyle de olmasaydı ama malesef mevzu bu. annem depresyona girdiğinde ona psikolokluğu ben yaptım da bana kimse yapmadı? lan kapkaranlık evin içinde her dakika ağlayan bi kadınla nasıl geçer bi gün? sakinleştir sakinleştir o ara ne dediğini bile anlama sadece sakinleştir. ertesi gün yine öyle olacağını bilerek eve gel. bu bir yıl sürsün bu sene başında her şey normale dönüyor diye sevineyim yepisyeni bir dert çıkar ortaya. her kuruşun hesabını ben yapıyorum lan. bankacı mıyım oğlum lan ben? ben niye araştırdım işyerlerinden istifa ile çıkarken tazminatı almanın yollarını? her şeyi niye ben yapıyorum la? yolda anne oğul yürürken çocuk bi şey ister anne de olmaz param yok der bu önemli bi parçadır anne çocuk ilişkisinde. 1,5 yıldır tam tersini ben yapıyorum. e bıktım.
eğer evinizden size olan bir şeyi öğrenmemelerini isteyecek kadar bıktıysanız cidden zor. ben az önce kusmak için bile ''sıkıldım ben dışarı çıkıyorum'' diyip evden çıktım. 5 sokakta izim var temizlikçiler tüm ecdadıma küfretsinler haklı adamlar.
velhasıl ev sizin nasıl birisi olacağınızı belirliyor. benim evde duyduğum ses aklımda yankılananın onda biri huzur verici olsa böyle kavgacı veya kindar olmazdım. düzelecek zamanı da atlattım.