10-11 yaşlarında okuduğum okulun çevresine göre durumumuz çok iyiydi. bu okulda sınıfın hatta okulun neredeyse tamamı zar zor geçinen ailelerin çocuklarından oluşurdu.o zamanlar en yakın arkadaşımı bir gün sınıfta masada resmen kıvranırken gördüm noldu diye sorduğumda ezile buzule önceki akşam yemek yiyemediğini söyledi. durumu anlamıştım zaten fakir olduklarını biliyordum. dışarı çıkalım hava güzel falan diye bahceye çıkmaya ikna ettim çıktık bayram harçlığımı lazım olur diye hep yanımda taşırdım o da 20 milyon falandı. bahçede yürürken bi ağacın dibine bıraktım parayı çaktırmadan. geri dönerken de bu buldu parayı dedim beraber yemek yiyelim hadi. bu döndü bana siktir git lan ben buldum ben yerim diye saglam bir ayar verdi. lan eger bunu okuyorsan senin sülaleni sikeyim mehmet.
(bkz: acıma yetime döner koyar götüne)