direk gidip kızın boynuna sarılasım gelmişti. hatta istemsiz bir kaç adım gittim sonra arkamdan gelen sesle durdum. ahmet piçi dimaria gel buraya şu tekerleği sök diyordu. aq yerinde bütün tekerleri bana söktürüyorlardı çünkü tekerlek arabanın en pis yeriydi. sökerken mecbur lastiğin altından yani yerle temas eden yüzeyinden tutardınız ve eliniz saniyeler içinde sim siyah olurdu.
lastiğini sökeceğim araba bakım için gelmişti. yani muhtemelen filtre alınacaktı. bu da benim yengenizi ziyaret etmek için bahanem olacaktı. dünya üzerinde görülebilecek en hızlı lastik söküşünü gerçekleştirdim. tabancaya öyle asıldım ki bujiler alev alacaktı neredeyse. lastiği söktükten sonra ahmet abi balataları kontrol etti. değişecek, git batarya al dedi. hassiktir dedim içimden. çünkü balataları aldığımız yer sevdiğimin dükkanının tam tersi yönündeydi.
istemeye istemeye de olsa gittim balataları almaya. bir yandan da ahmete sövüyorum. o an sövmektense sevdiğimi düşünmeyi tercih ettim. acaba ismi neydi? ismini öğrenmeliydim, çünkü kızımıza onun ismini veremezdim amk şimdiden çocuk ismi bulmalıydım her şey tamam olmalıydı. o sadece gelip hayatımın başköşesine oturmalıydı.