özkan halen çok yakın arkadaşımdır. o zamanlar da sessiz ve derinden çalışırdı pezevenk ahaha. kızla kanka olup telefonunu ele geçirmişti. ve telefonunun ekranında bir erkek resmi gördük. sevgilisi vardı ne yazık ki. böyle 1-2 gün karalar bağladığımı hatırlıyorum. hayallerim ile inşa ettiğim o kale bir üfürükte unufak olmuştu. ama life is going on. çok da takmayın kafaya. ben de sonrasında çok takmadım.(yaklaşın beyler, ilk tavsiyeyi veriyorum: eğer yeterince iyi özelliğiniz, vasfınız varsa beklentisiz bir şekilde ve şaklabanlık yapmadan eğlenceli ve ilginç bir yaşam tarzı sunarsanız hatun kişi sizinle olmak isteyecektir, bu azımsanmayacak bir ihtimaldir. şair ismail yk'nın o meşhur lafını hatırlayın. beni beğeneni ben beğenmem, benim beğendiğim ise beni beğenmez. bir kıza kendinizi beğendirmeye çalışmayın. ona ilgi verin ama aldığınız kadarından accuk fazlası sizin üst limitinizdir.)
ben bunu ilk olarak o zaman tecrübe etmiştim ve kendim eğlendiğim için bana yazılan 2-3 kız olmuştu bile o zaman. garip olan, ayça'nın bunları gördükçe yüzünün düşmesiydi.(tavsiye 2: ilişkideyseniz dahi kızların size yazılıyor olması sevgilinizin veya yürüdüğünüz kızın ilgisini canlı tutar. kızlar çoğunlukla rekabete ba-yı-lır.)
vay anasını diyordum, noluyordu, bu kızın sevgilisi yok muydu ki... olsun valla ben grubumdaki herkesle takılıyordum, herkesle yakındım. ben hayatımdan gayet memnundum... ilerleyen zamanlarda nolacaktı acaba?