gülümsüyordum. o gülümsediği için. gülümseyerek konuştuğu için. sakinleşiyordum. o sakin olduğu için. artık korkmuyordum.
o bana “korkma” dediği için. “üşüme!” diyen bir annenin sözünü dinler gibi. olur, üşümem, diyordum.
gerekirse donarak ölürüm ama üşümem!
-hakan günday / ziyan-