anadolu gençlik derneği

içinde bulunmaktan büyük onur duyduğum oluşum. dün tarafından düzenlenen fetih şölenindeydik. çakması değil yanlış olmasın. sabah namazını ayasofya camiinin avlusunda kıldık ayasofyadan başlayıp çemberlitaşa kadar uzanan yüz binlerle beraber. ve o yüzbinlerle haykırdık "zincirler kırılsın ayasofya açılsın" diye. daha sonra ufak bir istanbul turu, necmettin erbakanın kabrine ziyaret ve oradan izmit ismet paşa stadyumuna. neden izmit diye soranlar olabilir çünkü anadolu gençlik derneğine istanbuldan fetih kutlaması için alan verilmiyor. işin trajikomik yanı ertesi gün "akparti" tarafından çakması yapıldı ve yenikapı meydanı verildi. ulan neyimizden korkuyolar acaba yüzde 0.6 be :d her neyse ismet paşa stadyumuna gidildi. ordaydım ben ve yüzde 0.6'nın heyecanını gördüm,inancını gördüm, samimiyetini gördüm. ve bu heyecan inanç ve samimiyet yüzde ellide yok. sesimiz kısılana kadar "mücahit erbakan" "allahuekber" "tek yol şehadet" diye bağırdık. arkadaşımı da götürdüm o da oradaydı, kendisi dışardan bağımsız bana dediği söz şu "yüzde 0.6'ya göre fazla istekli değil misiniz". işin özü harikaydı. her sene yapılıyor seneye görüşürüz.