bilen bilir ben doğuluyum. hem de adını duyunca 'kesin kürttür bu' diyebileceğiniz bir şehirde doğdum.
yıllarca etnik kimliğimi bilmeden yaşadım. sonra bana türk olduğumu söylediler. türkiye'de ki herkesi uzunca bir süre türk sandım.
7-8 yaşlarımda doğuyu terk edip karadeniz'in güzel bir şehrine yerleştik.
ilk okula gittiğim anı hatırlıyorum. hoca nerelisin ? dedi , nereli olduğumu söyledim.
ertesi gün bir arkadaşım yanima geldi ve hic unutmadığım o sözü söyledi.
-anneme sordum sen kürtmüşsün sen türk değilsin.
ben "kürt" ne demek bilmediğimden anneme sordum ve türkiye'de başka bir ırkın da var olduğunu sadece turklerin olmadığını da öğrendim.
yeni yeni anlıyorum. insanların nasıl yetiştiğini , sadece memleketimden dolayı etnik kimliğime karar verilip uzunca bir süre dışlanışımı..
o çocukların da suçu yoktu çünkü biz böyle yetiştik. ideolojimiz , dinimiz , ırkımiz insanligimizin önüne geçti.
her şeyin "insanlık " için olduğunu unuttuk. kendi fikirlerinizi ölümüne savunduk , hep başka insanların başka fikirlerin karanlığını gördük ilk önce kendi karanlığımıza bakmadan.
önce "insan". irki , dini, ideolojisi fark etmeden. bunu hatirlamaliyiz.