dayım sigara düşmanı nargile hastası bir adamdır. ama rakı içip birayı gömmek gibi değil, direkt sigara kakadır nargile masumdur kafası yaşıyor. bu çelişkiyi uzun bir süre çözmeye çalışmıştım, geçen günü gözlerimle şahit olup uykusuz gecelerimi rafa kaldırabildim. şöyle ki:
kendi nargilesini evde yapmaya başladığından beri aromatik tütünler satın alıyor, hepsini gurme edasıyla deniyor, ya eliyor ya koleksiyonuna ekliyor. merak ettim bu aşkın ve otantik ambiyansın kaynağını, tütünlerini göstermesini istedim. aldı bir kutuyu eline, "işte buna bayılıyorum." dedi, derin bir nefes çekti ve gözleri şaşılaştı. galiba gerçekten bayılacaktı. o ne diye sorduğumda bana uzattı hiçbir şey söylemeden, ben de kokladım, o anki savunmasızlığımla derin bir nefes çekmiş olmalıydım ki başım döndü. koku tanıdıktı ama kendime gelmekle tadını çıkarmak arasında kaldığımdan ben de sessizliğimi korudum. derken bu merak ve kutu bütün hane üyeleri arasında yayıldı, tek tek elden ele gezinerek koklandı ve hepimiz saniyeler içinde leyla olduk.
sonra anladık ki anasonlu tütünmüş. bizi saniyeler içinde bilinçten koparan şu bitki dayımı ne hale sokuyor siz düşünün.
ah dayı, o kafa bu kafa işte!