"din elden gidiyor" diye halkı örgütleyip, cumhuriyet ve laiklik hareketlerine karşı çıkarılmış bir isyandır.
isyan üzerine
şeyh said, doğu anadolu istiklal mahkemesi tarafından idam ettirilmiş, ardından
(bkz: takrir-i sükun kanunu) yayınlanmıştır.
takrir-i sükûn, dört sene boyunca yürürlükte kalmış, bu süre zarfında inkılapların hayata geçmesi seri bir hal almıştır. bu bağlamda şeyh said isyanı, "kötünün, iyiye sebep olması" diye nitelendirilebilir zannımca. saltanat sistemini sürdürmek hedefiyle yola çıksa da, laiklik zeminini sağlamlaştırma sürecine ivme kazandırmaktan öteye gidememiştir.