gel
yüzün bir sebepsiz korkuyla uçuk,
o gün başucuma karalarla gel
arkanda, çepçevre, kızıl bir ufuk,
tepende simsiyah kargalarla gel
elinden, dal gibi düşerken ümit,
ne bir hasret dinle, ne bir ah işit;
bir yaprak ol, esen rüzgarlarla git,
kırık bir tekne ol, dalgalarla gel.
-necip fazıl kısakürek