sanırım saçma olacak ama anlatacağım
7 yaşımdayken kardeşim doğuma 3 gün kala öldü anne karnında doktor hatası her şeyi hazırdı. tabi benim tek dayanağım o öyle kötü oldum ki. 1 yıl kimseyle konuşmadım sadece sustum ve duvarı izledim içime kapandım. 2. yıl bunun aksine her gece allahım ne olur bir kardeşim olsun diye dua ettim ama her gece unutmadan. allah bana bir melek verdi kimse tahmin etmezken şuan 6 yaşında adı umut o yaşadıkça benim umutlarım hiç ölmeyecek
(bkz: asosyal itiraf)