geçenlerde sevdiğim bir amcam anlattı. günde en az iki paket içiyormuş zamanında. bir gün işten eve gelmiş. allah bağışlasın 2 çocuğu var, o zamanlar küçükler. bakmış ki çocuklar oyun oynuyorlar, oyun sırasında ikisi de kağıttan yaptıkları sigaraları içiyorlar şakacıktan. ramazan'ın bitimine iki gün kala oluyor bu olay. o an karar vermiş, sigarayı bırakana kadar her gün oruç tutacağına yemin etmiş. o günden sonra da daha içmemiş. zor olmuş, çünkü millet dal istemeye alıştığı için kimseyi kırmamak adına cebinde 2 ay boyunca her gün içmediği halde paket taşımış.
demem o ki, irade işi bu. spora başlamak gibi, mühim olan devamını getirmek.