biranda çığlıklar kaplıyor ortalığı, ne oldu diye telaşlı bir şekilde sesin geldiği tarafa yöneliyorum ve sonra "kendimin" öldüğünü görüyorum haliyle üzülüyorum işte. ama üzüntüm hiçbir şeyi değiştirmiyor. sağıma baktığımda en yakın arkadaşım orhanı görünce ona ne olduğunu sorduğumda öldüğümü söylüyor bana. sonra beraber gömüyoruz beni mezara. "rahmetli iyi biriydi" diye aramızda sessizce fısıdaşıyoruz , mezarlığın kapısını kapatırken.