Mutlu olmayı beceren insanlar, mutluluğun daimi olması için herhangi bir çaba göstermezler bilhassa bunu "beceri"olarak görmezler.Ya da sürekli mutlu olayım, gülücük saçayım derdinde de değillerdir.Üzüntüsünü de yaşar, dibe batacaksa batar lakin oradan olgunlaşarak çıkar,dersini alır da çıkar.Siyahın içindeki, ufacık ta olsa beyazı görebilmektedir mesele.Buradaki bazı entry sahiplerinin gerçekten mutlu olabilen insanlarla,sahte mutluluk dağıtan kişileri karıştırdığını düşünüyorum.
Mutluy
muş gibi yapanlar zaten mutlu değillerdir,davranışları el görmelikten ibarettir.
Kısaca kale alıp, kendinizinkiyle onlarınkini kıyaslayarak hayatınızı zindana çevirmeyin.