sevdiğim insanlarla yapmayı sevdiğim eylem.
yine de bazen öyle kişi fark etmeksizin havadan sudan her şey hakkında, saatlerce konuşabilme potansiyelim var (ileride bu özelliğimden dolayı toplu taşımda milleti sohbetiyle darlayan teyze profili çiziyorum) özellikle de yetiştirmem gereken bir yığın işin olduğu vakit.
genellikle de sınav haftaları. :) misal şimdi ders çalışsam daha iyi ama hiç yapasım yok. pazar günü ales var bir de. yarın işe de gitmem gerekiyor ama uyumak da istemiyorum.
şimdi gecenin 3'ünde yurtta bazalarımıza uzanmış haldeyken arkadaşımla yaptığım sohbetleri özlediğimi fark ettim.
sanırım en çok da ortaokul ve lise zamanları bütün kardeşler babamla çocuk odasına toplanmış, tarih, coğrafya, dinler vs. hakkında konuşurken annemin artık yatın uyuyun ikazlarını özledim. çok güzel zamanlardı. hatırladıkça gözlerim doluyor nedense. kıymetini o zaman da bilirdik ama sanki gerektiği kadar önem vermemişiz gibi hissediyorum aklıma geldikçe.