aşık olmak

benim buraya yazacağım pek bir şeyim yok. hiç aşık olmadık mı olduk ama çocukluk aşkıydı. sonra bir daha kimse olmadı. ne platonik ne de karşılıklı kimseyi sevmedim. kimseyi sevmediğim için hayatıma birisini almaya gerekte görmedim. sevmediğim ve biteceğini bildiğim bir ilişki benim için başlamaya hiç gerek olmayan bir şeydi. geçen arkadaşımla konuşuyorum hayırlısıyla bir kaç aya evlenecek ve inşallah hep mutlu olur. en sonunda konu bana döndü. gerçekten kimse yok mu diye soruyor bana. benim hayatımın bu kadar hareketsiz olması onlara tuhaf geliyor. bende dedim ki kimse yok ve belli bir noktadan sonra hayatıma birini alırsam ciddi düşündüğüm için alırım. tabi bunu daha bir kaç yıl düşünmüyorum ama evlenirsem de yüksek ihtimalle mantık evliliği yaparım. mantık evliliği demek içinde sevgi yok değil sadece delicesine yoğun duygularla ve insanı kör eden bir aşkla evlenmemek demek. hayatımın en önemli kararlarından biri olacak evliliği sadece duygular üzerine kuramam. hayat o kadar masum değil. aşka inancım tam ve romantik kitaplarla filmler okumasını ve izlemesini en sevdiğim türlerden. kendim içinde hayal kurarım ama gerçek hayatta kendim için o kadar kolay karar verip bir yola çıkamam. kırılmaktan korkan garantici bir insanım ben. benim için bir ilişki sevgi, saygı ve güven üzerine kurulu olmalı. bir anda yanıp sönen tutkunun yoğun olduğu bir şeye değil. bir insana duyduğun sevgi mantığını yok edecek kadar derin olmamalı çünkü bu işin sonunda genelde hep sen kırılırsın.