Çok fazla detaycı bir insan oluşum.
Hayata hep geniş bir yelpazeden bakarak herhangi bir olayın tüm olasılıklarını düşünürüm. Her detayı ince ince düşünüp hiçbir şeyi atlamadığımdan, eksik gedik bir şey olmadığından emin olmak isterim. Belki birçok insanın aklına bile gelmeyecek olasılıkları bu detaylar sayesinde yakalayıp aydınlanırım. Ancak bu detaycılığımı maalesef kendimi ifade ederken de kullanıyorum ve bu durum çok kötü. Kendimi ifade ederken karşımdaki insanlara gerekli, gereksiz birçok detay veriyorum. Belki karşımdaki insanlar vermiş olduğum bu detaylar yüzünden boğuluyor, yoruluyor, anlatmak istediğim asıl şeyden kopuyor hatta bu durum benden soğumalarına bile sebep oluyor olabilir. Sanırım bunun altında yatan asıl sebep; yanlış anlaşılmaktan korkuyor olmam. Kendimi tam olarak, doğru bir şekilde ifade ettiğimden emin olmak adına insanları gereksiz detaylara maruz bırakıyorum. Ayrıca bu durumun karşımdaki insana kendini salakmış gibi hissettirme olasılığı var ki, bunu aklıma bile getirmek istemiyorum. Karşımdaki insan benim ona bir şeyleri Bilal'e anlatır gibi anlattığımı düşünüyorsa vay halime!!!
Halbuki sen kısa ve net bir şekilde anlatman gerektiği kadarını anlat, anlayan anlasın anlamayan anlamasın...
Nedir bendeki bu yanlış anlaşılma korkusu bilmiyorum ama ne yaparsam yapayım hem bu korkudan hem de yanlış anlaşılmaktan kurtulamıyorum...