'karaeski' bir yaz dizi olarak izlemiştim. youtube'da bölüm bölüm var. ramiz dayının gençliği sahnelerinden oluşuyor sadece. işte orada selma hünel ablamız sarf etmişti bu cümleyi. görür görmez tanıdım çünkü hala zaman zaman düşünüyorum bu cümle üzerine. ama ne kadar düşünsem de çözemiyorum..