İnsanların benimle konuşurken kurmuş oldukları cümlelerdeki anahtar kelimeleri kullanarak akıllarından geçen asıl şeyleri, söyledikleriyle neyi ima ettiklerini az çok anlayabiliyorum. Ancak insanlar yeterince dürüst olmadıkları için söylemek istedikleri şeyi yüzlerine vurduğumda, kendilerinin düşüncelerinin bu yönde olmadığını, bunların sadece benim kafamda kurduklarım olduğunu söylüyorlar. He bir tek ben fesatım amk, siz sütten çıkma ak kaşıkşınız. Gerçi ben vermiş oldukları tepkiler ve yüz mimiklerinden "eyvah, anlamış, yakalandık şimdi bu durumu nasıl kurtarsam" bakışlarını yakalıyorum ama neyse. Buna da hayat tecrübesi diyelim. Tabii yine de performansım
kadınlar ne ister filmindeki Mel Gibson kadar olmuyor. Keşke böyle bir süper gücüm olsaydı. Kafamın seslerden patlayacağını bile bilsem bunu isterdim.