Okullu olduğum ders çalıştığım zamanlar evin hem en dinlendiğim hem hayatı sorguladığım bölümüydü. Bir an önce kaçıp gitmek istediğim yeri kuş bakışı gören bir yer hiç iç açıcı değildi. Ama bu düşüncelerin üzerinden geçen 4 yılın ardından balkon çiçeklerine bakıp kavuştuğum için ağlamak geliyor içimden. Çıkmak istediğim yeri ne kadar özlediğimi farkettim. Bağıra bağıra balkona sarılarak ağlamak istiyorum. İçimdeki küçük kız burayı çok özledi :,)