Yarın annem yanıma gelecek. Ben gitmek istemeyince -daha doğrusu gitmek için yapacağım masrafın burda daha verimli harcanabileceğine karar verince- onu getirteyim dedim bu bayram. Az önce konuştuk, bayramda ben çalışacağım o akşama kadar evde bekleyecek sanıyormuş. Sadece 1 gün nöbetim olduğunu diğer günler evde olduğumu söyledim ona bir tur sevindi. Denizli çok mu uzak olur, teyzemin yanına götürür müsün beni dedi. İstediğin yere götürürüm reis ayıp ediyorsun dedim çocuk gibi gözleri parladı bu sefer. Babam olacak dangoz varken max aktivitesi ananemgile gitmek olunca, benim her şeye kolayca tamam demem mutlu ediyor tabi kadını. Kapattı telefonu heyecanlı heyecanlı valizini hazırlamaya gitti. Bazen ısrarla sözümü dinlememesi beni biraz kızdırıyor olsa da onu mutlu edebilmek beni de pamuk gibi yapıyor.