30 yaşındakilerin yeni insanlarla tanışamaması

Böyle bir gerçeklik var ve bunu tek düşünen ben olamam. İş dışında en son ne zaman biriyle tanıştığımı hatırlamıyorum. Oturup bir şeyler içebileceğim iş ve ekonomi dışında bir şeyler tartışabileceğim, konuyu evliliğe bağlamayacak insanların nerede olduğunu merak ediyorum. Edit: Burada yazılanlar ve instagramda okuduğum yorumlar sonrasında birkaç noktaya değineyim istedim. Öncelikle bunun 30 yaşla alakalı olmadığını ben de biliyorum. Çok daha önce başlıyor genelde. Ama iş güç koşturmaca derken zaman akıyor ve bunun üzerinde pek durmuyoruz. 30 yaşına geldiğinde her şeyi çoğunlukla standart düzeye ulaşmış, hayatı belli bir ivme yakalamış insanlar olarak durup düşünmeye vakit oluyor ve göz ardı ettiği şeyi sesli ifade ediyor. Bir diğer nokta tanışmak istememek. Evet, çoğunlukla kendi öz irademizle yeni insanlar tanımıyoruz ya da tanımaya çalışmıyoruz. Bunun farklı farklı nedenleri olabilir. Ama insan bazen hoş sohbet edebileceği, yeni bir şeyler öğrenebileceği biriyle tanışmak istiyor. Evlilik muhabbetine gelince; herkes evlenmek zorunda değil. Evlenmemeyi tercih ediyor olabilirim. Evli olmadığım yalnız olduğum anlamına gelmez. Evlenmek için zamana ihtiyacım olabilir. Karşı cinsle arkadaşlık bu noktada zorlaşıyor. Herkes hemcinsiyle anlaşacak diye de bir şey yok. Çocukluktan beri arkadaşlarımın %95’i erkek. Kadınlarla anlaşamıyorum, konuşacak konu da bulamıyorum. Sonuç olarak sevgili sözlük üyeleri bu konuda yalnız olmadığımı gördüm. Hepinize sevgiler, selamlar