Uyku sersemliği yaşamadım hiç çünkü çıt sesine uykusu dağılan bir tipim sonra da ara ki bulasın uykuyu ancak uyku sersemliği hakkında unutamadığım bir anım var bunu anlatmak isterim...
İlk evlendiğim aylarda bir pazar sabahı lavaboya kalktım mide bulantısı ile daha sonra bayılacak gibi hissettim ve son gücümle eşime seslendim ve yatak odasının ışığını açmamla yere yığıldım. Tabi eşim noldu noldu diyerek uyanıp koşup beni yerden kucaklamaya çalıştı ancak uyku sersemi olduğu için 40 kg olduğum halde beni düşürdü zaten düşmemle ayıldım. Ben kendime geldim ama eşimin eli ayağı titriyor tabi yeni evliyiz üstüme titriyor o halleri öyle komik ve güzeldi ki hâlâ hatırladıkça gülerim o an da takılıp kalırım.
Zamanla duygular değiştikçe insanların merhameti de kayboluyormuş ölsen su vermeyecek kadar acımasız olabiliyorlarmış....