gerçekten kafamın rahatlamasını istiyorum herkes harikayım mutluyum zannediyor ama berbat bir durumdayım kafayı sıyırıyorum uyuyamıyorum sadece düşünüyorum o kadar çok düşünüyorum ki bazen kendimi bile yakalayamıyorum yoruludum hemde fazlasıyla kesmek biçmek parçalamak istiyorum ama herbirini yapmaktan korkuyorum hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum ama yapamıyorum kafayı yiyorum ve birinin canını çok feci acıtmak istiyorum canını o kadar yakmak istiyorum ki bir daha toparlayamasın ama sonra sonra yalnızca kıyamıyorum çelişkilerin içerisinden çıkamıyorum yetmiyor bir de hayatı yaşamam gerekiyor aileme arkadaşlarıma dersle projelere her birine vakit ayırmam gerekiyor o kadar mutsuzum ki alıştım ve hissetmiyorum ama gülümsüyorum gülümseyince iyiymişim gibi düşünüyorum sonra aynaya bakıyorum karşımda yalnızca bir yabancıyı görüyorum aynaya bakmaya korkuyorum hissetmeye korkuyorum uyumaya korkuyorum ben bilinmezlikten korkuyorum ve tüm bu olanlara rağmen hiçbir şey bilmiyorum