çocukken en sevdiğim romandı.
hatta
charles dickens 'ın hala en sevdiğim romanı olabilir. her ne kadar
iki şehrin hikayesi'ni de çok sevsem de oliver twist hep bi numara kalacak.
neden? oliver twist hikaye açısından çok yeşilçamvari, ömercik, ayşecik senaryosunda bi kurgu bakınca fakaat o anlatımı yok mu? o betimlemeleri. betimleme tekniği açısından bana çok şey katmıştır bu roman. tabii o dönemin toplumsal sorunlarına çok güzel parmak basmıştır orası da ayrı. yetimhaneler, çocuk işçiliği, dilendirilen, kapkaççı olarak yetiştirilen çocuklar, fasssfakir halk.
ah bahtsız ve salak nancyciğim. o çam yarması ayı billy'i neden sevdiğini hiçbir zaman anlamadım. allah belanı versin billy. (gerçi verdi.)
bir de fagin'den çok korkardım. karakter yahudi'ydi. şimdi bakıyorum da baya antisemitizm varmış aslında, cadıyı fırında yakan hansel, gretel masalıvari. fakat bi gerçekçilik de katmış şimdi yalan yok.
kitabı çocukken okuduğum için aklımda olan karakterler ve isimleri zayıf. fakat bu kitapta benim en çok gözüme takılan ve etkileyen ayrıntı yozlaşmış fakirler değil de konumu gereği saygı görüp de fakirleri sömüren ensesi kalın kesimdi.