Bilmiyorum ne zaman koptu bende ipler. Ancak yüreğimi kıpır kıpır edecek o hissi tekrar yaşayamadım. Güne uyanma sebebim olacak kişi çıkmadı karşıma. Karşıma çıkan kişilere hep bir kulp taktım yüreğim bir türlü kabul etmedi. Savaşmaya değer göremiyorum artık kimseyi. Ben mi aşkı hayatımdan çıkardım yoksa aşk mı bana uğramaz oldu bilemiyorum. Kalbim taşa dönüştü çiçek açtırabilene helal olsun. Seviyorum lafı yalana döndü bende oysa kendimi bile sevemiyorum artık. Bir kedi gördüğümde bir bebek gördüğüm de içimde oluşan o huzur sevgi hissi Bir erkeği gördüğüm de tiksintiye dönüşüyor. Zaten artık kimse mecnun da olmak istemiyor leyla için savaşmak zor geliyor. Zaman diyorum zamana bırak ama ya sonra zaman da çok geç olursa dönülmez yollara girip de yalnızlığı tekrar tadarsam ağır çok ağır ruhsallıklar bunlar....