Annemin çok basit istekleri anında olduğunda yaşıyorum bu şaşkınlığı.
mesela, geçenlerde yürüyüşe çıktığımızda dökülmüş çok güzel kozalaklar gördü, toplamak istedi ama kucağına 5-6 tane ancak alabildi, keşke bi poşet alsaydım yanıma dedi. iki adım ötede poşet gördü ama kirli ve ıslak olduğu için dokundurtmadım, söylendi bana. belki yirmi adım falan atmışızdır yol kenarında daha katları bile ayrılmamış tertemiz market poşeti gördük, "gördün mü bak Allah istemeyi bilene nasıl veriyor" diye laf attı bana da.
canı kabaklı pilav çekiyor (evde hiçbirimiz yemeyiz o yüzden nadiren pişiriyor ve balkabağı her zaman olmuyor tabiki), o gün komşu kabak veriyor tatlı yaparsınız diye, bizimki de bir kısmını kendine pilav yapıyor. nerden buldun diyorum, "isteyince ayağıma geliyor ya" diyor.
bir başka gün, komşu bir ihtiyacını anneme söylüyor, nasıl yapsam diye düşünürken, yarım saat sonra başka bir komşu anneme "sen bunu verecek bir ihtiyaçlı tanırsın" diye para bırakıyor. hiçbir şey yapmadan bişey yapılması ancak böyle olabilir herhalde.
bunlar çok basit ama sıkça gördüğüm örnekler.
ama bazen dua hakkını böyle basit şeylerde kullandığı için üzülüyorum :d
tüm güzel isteklerin gerçek olsun annecim <3