Birkaç sahnesi dışında Yeşilçam’ın gerçekçi olan nadir filmlerindendir. Ne gereksiz iyimserlik vardır, ne de dram çorbası. Tatar Ramazan olunması gereken kişidir, peki onun gibi olmalı mıyız? Düşünülmeli. Belki Tatar Ramazanlar mutlu olmayacak ama hep Tatar Ramazanları anacağız. Ondan eminim.
---
spoiler ---
Filmin sonunda aslında hiçbir şeyin değişmediğini görürüz. Ağa düzeni aynı şekilde devam etmiş, garibanlar yine düzene boyun eğmiştir. Olan da Ramazan ve Zeynep’e olmuştur. Filmin sonlarına doğru Zeynep’in de bir ihanetini bekledim ama senarist klasik Yeşilçam senaryo ilerleyişine uymayarak beni baya şaşırttı. Görsel efektler olsun, replikler olsun bugün için bile oldukça kaliteli ve izlenesi bir film.
---
spoiler ---