Bazı günleri başkaları için yaşıyorum. Öyle günlerin sonunda uykuyu olabildiğince erteliyorum. Kendim için bir şey yapmadan uyumak istemiyorum. Biraz okumak, izlemek ihtiyacı duyuyorum.
Bazı günler çok kötü geçiyor. Öyle günlerde de günü o ruh haliyle bitirmeyi sevmiyorum. Kendimi oradan çıkarmak için uyanık kalmam gerekiyor.
Bazı günler harika geçiyor. Günü düşünüp tadını damağımda hissetmeye doyamıyor ve uykuyu erteliyorum.
Sonraki gün beni korkutuyorsa uykuyu erteliyorum. Uyuyunca zaman çok daha hızlı geçiyor, korktuğum şey karşımda bitiyor.
Sonraki günün iyi geçeceğini düşünüyorsam heyecandan uyuyamıyorum.
Uykuyla ertelemeli bir ilişkim varmış.
Sadece onun yanında uykuyu erteleyemiyorum. Aksine huzurdan pat diye düşüyorum uykunun kucağına.