galeriyi temizlerken duraksayıp kalınan fotoğraflar

ona ve ikinize dair her şeyi sildiğini zannedip yüzünü dahi unuttuğun bir dönemde, ileride bakıp hoş bir anı olarak hatırlayacağınızı zannetiğin bir fotoğrafa denk gelmek. şimdi geri gidip bulmaya da silmeye de elim gitmiyor. O an neden silmediysem şimdi de bu sebepten bakamıyorum. Hoş, hatırlamak için ikimizin yan yana olduğu bir fotoğraf değil o gün çektiğim bir gökyüzü manzarası da olsa onu hatırlarım. O gün nereye gittiğimizi bana neler söylediğini. Neden güvendiğimi neden daha erken vazgeçmediğimi. Fotoğrafı ona gönderip malum sevgililer gününde bir çılgınlık yapmak da aklımdan geçmedi değil. Böyle de bipolar karakterimiz var yani. Velhasıl ben fotoğrafa son kez bakıp silmeye gidiyorum. Bol bol su içmeyi ve duygularınıza kulak verip karadenizli erkeklerden uzak durmayı unutmayalım