"Döndüm yar vurgunum ecele"
Bu cümle çok gariptir. Döndüğünü haber veriyor. Dönmüş ama eceline dönmüş. Aynı zamanda cesur bir duruş var. Bak diyor ölüme geldim, ölümü gördüm yine de geldim. Acı bir sitem de saklı sanki. Evet sen ölümden betersin, gel gör ki ben ölmeden bir hiçim.
Bu saatlerde zihnim neden bu kadar melankolik çalışıyor bilinmez. Muhtemelen yarın sabah okuyup fazlaca ergen bulup silmiş olurum..