Bu zamana kadar gelen işleri hep reddettim yapamama korkusundan dolayı. Parası da umrumda değil ben yapamam dedim kaçtım.
Bugün yine kaçmaya yeltensem de kıramayacağım birinin ısrarıyla sanırım ilk işimi aldım. Sanırım diyorum çünkü kaçacak bir delik muhakkak bulurum ben. Yine de kaçmamak için direneceğim. Er ya da geç edinmek zorundayım zaten o tecrübeyi. Hatalar yapmak zorundayım. Üstelik tecrübesizliğimin bilincinde olmalarına rağmen yanlış da olsa sen yap hem de tecrüben olmuş olur diyip bıraktılar bana işi. Israrla herhangi bir ücret istemiyorum dememe rağmen iş bitince vereceklerini de söylediler. İstediğim saati alırım üstüyle de ev halkına hediyeler falan alırım yaparım bi şeyler :D
Ay bilmiyorum hepsi hala meçhul ama yine de bir adım attım yani, bu da mutluluk sebebi sayılır benim için. :D