bazen karşındakinin haberi de oluyor bazen ruhu duymuyor.
kendi gönlünü yine kendin alabiliyorsan ne ala. ha yok onu da yapamıyorsan sıkıntı büyük.
neyse ki ben kendi gönlümü süreç değişkenlik gösterse de genelde alabildim. biraz saflık mı, kendini kandırmak mı bilmem orasını. çok sevdiğim biri beni en kötü zamanımda yalnız bıraktı. bırakmasına lafım olmadı da yapma şekli ve sonrası hep bir şekilde kendi gönlümü kendimin almasına itti.
bir de bir zamanlar maalesef hayatımda kısa süre de olsa bulunmuş bir insan "e ben hep senin gönlünü mü alacağım?" demişti. "bir halt yiyorsan evet gönlümü alman gerekir, sen beni kırdın diye ben mi senin gönlünü alayım?" diyip hayatımdan çıkartmıştım. bu da böyle bir anımdır