Geçmişe takılı kalmaktan, hayallerini bile geleceğin değil de geçmişin üzerine kurmaktan ötürü yapılan bir hatadır belki. Hep eskiyi iyileştirmek istiyor insan ama öyle yürümüyor o işler işte. Geçmişin telafisi olmuyor. Gelecek, geçmişi onarmaya yetmiyor. Dün bir köşede yarım bırakılan, bugün yarım olarak eskiyor. Tamamlanamıyor. Bütün boşlukları “keşke”ler dolduruyorsa eğer güzel olan hep eğreti kalıyor. Tüm keşkeler için kafanın içinde bir sürü iz kalıyor. Yine de bütün kaba saba izleri bir şekilde kabullenip iyileştirmeye çalışmaktan da geri kalarak yaşanmıyor.