2013’te lise sınavına hazırlanırken annemle yaptığımız bir kavga üzerine evden çıkmış ve gördüğüm ilk kırtasiyeye girmiştim. Amacım günlük alıp içimi dökmekti. Yazmayı öğrendiğimden beri hep bi günlüğüm olmuştu ama her defasında birileri tarafından okunduğu için güvenli bir günlük istiyordum. İşte o zaman onu gördüm.
Şifreli günlük. 6 adet yer değiştiren işareti vardı ve belli bir kombinasyona göre ayarlayınca defter açılıyordu. İşte o zaman anladım onun hayatımın günlüğü (:D) olduğunu. O gün bu gündür yaşadığım çoğu önemli olayı yazıyorum, iç döküyorum. Bazen kendisiyle konuşuyorum. Ve çoğunlukla da ağlıyorum. Kendime ait olan en güzel-en özel şey. Başka bir yerde de eşini benzerini görmedim. O yüzden çok seviyorum kendisini