ben lisedeyken ne zaman içim kararsa sana mektup yazardım salinger amca. hala da bazamın altında paket lastiğe sarılı şekilde duruyorlar bak. kendini çok özel sanma ama, aşık olduğum çocuklara da yazdım hep, oğuz amcaya, giovanni pappini'ye ve psikoloğuma da. ama seninkiler kadar özenmedim hiçbirine, o konuda için rahat olsun.
central park'taki ördeklerine çok özenirdim hep, aklımdayken söylemek istedim. bir de sen özel hayatının gizliliğine önem veriyorsun diye hiçbir zaman hayat hikayeni okumadım. rebel in the rye'ı da izlemedim. feci de merak ediyordum yani.
kıyak adamsın, cavlağı çekmemiş olsaydın iki tek atabilirdik. öbür tarafta görüşürüz.