Babannem vefat edeli 2 yıl olmak üzere. Yaşarken severdim ama çocukken olduğum kadar düşkün olamadım büyüdükçe. Bazı şeylerde ben ona kırıldım bazen o bana kızdı. Ama hep bizi kuzenlerimizden daha az sevdiğini hissettim. Öldüğünde de şok oldum 1 hafta kadar. Şokla beraber çok fazla ağlayamadım. Ne gerçek ne değil algılayamadım. Sonrasında bir süre de çok çok fazla ağladım. Hala anılarımızdan bahsederken gözlerim dolar bazen bazen de hiç benim yakınımdan bahsetmiyormuşuz gibi hissiz hissederim. Bazen bana ve kardeşime göstemediği ilgiyi sevgiyi başkalarına gösterdiğini hissederim insanlar anlatırken. Sevmiyodum diyemem, seviyordum ama hiç öyle derin bi özlem hissetmedim.