evlenilecek erkek

Herkes beklentilerini sıralamış. Beklentiler o kadar basit ve klişe ki. Herkes masumu oynuyor! "Çok yakışıklı olmasına gerek yok", "Çok para kazanmasına gerek yok", "Eve geç gelmesinde sorun yok geldiğinde öpsün hal hatır sorsun yeter", "Gün boyu televizyon izlemek yerine benimle sohbet etsin yeter.", "Yemekte yardım etsin, bulaşıkta yardım etsin, temizliğe yardım etsin vs. istemiyorum. Sevgisini şefkatini hissedeyim yeter.", "Kırmasın, üzmesin, aldatmasın." ve benzeri bir sürü şeyler. Herkes bu hayatı ilk ve son defa yaşıyor da keşke herkes aynı çizgiden başlayabilseydi hayata işte o zaman herkes haklı olacaktı... Çok yakışıklı değilim, çok para da kazanmıyorum ama eşim çalışmasa da olur, borçlarım vs. yok, evli olsam sırf eşimle vakit geçirebilmek için geç kalmamaya çalışırdım, yemek, bulaşık, temizlik zaten şuan yaptığım şeyler neden yardım etmeyeyim ki? Eğer mutlu bir hayat yaşamak istiyorsan, kendin mutlu olmak istediğin kadar eşinin de mutlu olmasını istemek gerektiğine inanıyorum. Kendini mutlu edebildiğin kadar eşin de seni mutlu edebilir aynı zamanda üzebilir de... Bunu en azından çevremden gördüm, tecrübe ettim ve eşimi üzmek, kırmak yapmak isteyeceğim bir şey değil. Bundan pişmanlık duyarım. Bir aile geçindirebilecek kadar maaşım, işim, evim ve arabam da var. Sigara, alkol gibi kötü alışkanlıklarım da yok. Şimdi bu pencereden bakınca ne kadar uygun görünüyor değil mi? Ama ne var biliyor musunuz? Ben çocukken bilinmeyen bir sebepten işitme yetimi ileri derecede kaybettim. ve insanlar ne yapıyorlar biliyor musunuz? Sırf onlarla akıcı bir şekilde iletişim kuramadığım için beni ötekileştiriyorlar. Gittiğim her yerde hep ikinci planda kalıyorum. Bana söylenen şeylerin %90'ını ilk seferde duyamıyorum. Ve insanlar bundan bıkıyorlar. Bu onlara kelimenin tam anlamıyla çok sıkıcı geliyor. Hatta bazıları bazen dalga geçiyorlar. Bazıları anlayışla karşılıyor ama önyargılarını aşamıyorlar maalesef. Onların ön yargılarını kırmaya çalışıyorum. Sohbet edilebilecek biri olduğumu gösterebilmek için kırk takla atıyorum resmen. Her şeyde yardım etmeye çalışıyorum ama çoğu zaman iyi niyetimi kendi çıkarlarına kullanıyorlar. Hatta bazıları çıkarları olmayınca bunu yaptığım için onlara sarkıntılık ettiğimi falan düşünüyor ama biliyorum asıl mesele o değil! Sadece arkadaşlıktan öteye gitmemeye çalışıyorlar. Aptal değilim ben, duyamıyorum sadece. Bunu anlamayacak durumda da değilim. En kötüsü de ne biliyor musunuz? Bir ortamda ben dahil en az 3 kişi varsa bu iki kişi kendi aralarında sadece kendileri anlayabilecekleri şekilde hızlı ve kısık sesle konuşuyorlar. Sanki benim içinde bulunmadığım farklı bir sohbet kanalından konuşuyorlarmış gibi. Yani bir nevi ben orada yokmuşum gibi konuşuyor, gülüyor ve eğleniyorlar. Ben de kendimi sürekli ait olmadığım bir yerdeymiş gibi hissediyorum. Hatta bazen bir şeyi duyamadığım zaman "duyamadım", "tekrar eder misin?" şeklinde karşılık verdiğimde yüzlerinde öyle bir bıkkınlık ifadesi beliriyor ki... Ya keşke sormasaydım, keşke hiç zahmet etmeseydin tekrar söylemeye. Anlatsan sabahlara kadar dinlerdim de ama şu saklayamadığın ifadeni gördüm ya seni dinlemek için çaba harcadığıma o kadar pişman oldum ki şimdi... İyi bir çocukluk yaşayamadım maalesef. Travmalarım oldu. 22 yıl sonra hala da baş etmeye çalışıyorum. Normal biri değilim ve bunların hiç birini ben seçmedim. Bu benim başıma bir kaza gibi geldi. Beraberinde hayatımdan bir sürü şeyi götürmüş oldu. Yahu olsun, benim için sorun bunlar değil. Ben bunların neredeyse hepsini aştım da sorun insanlar işte. Benim aşabildiklerimi onlar aşamıyorlar. Evet, Haydi.. şimdi söyleyin bana bakalım... Tüm o masum beklentilerinizi sağladığımı varsayın. Haydi öylesi imkansız biliyorum. En azından yarısından fazlasını. Sizce şimdi benim gibi biri evlenilecek bir profil mi? Şimdi de o kadar masum olacak mısınız? İşte asıl gerçekler bunlar. Benimki sadece bir tanesi. İşte insanlığın gerçek yüzü budur. Ama merak etmeyin. Ben de sizin gibi masum beklentileri bekleyerek aynı önyargıları uygulamayacağım. En önemli beklentimin ne olduğunu anlamışsınızdır zaten. O kadar masumsanız bu beklentiyi bir karşılayın bakalım. Ondan sonra o masum beklentileri hak edip etmediğinizi gözden geçiririz!