Toplum nezdinde değerim olsa da olmasa da, öğrencilerin gözünde saygı görsem de görmesem de; cehaletle yıkanmış bir toplumda da olsam; ben en çok öğretmen olmayı sevdim.
Hiç unutmayacağım içten gelen bir ‘iyi ki benim öğretmenimsiniz.’ sözünü. Sıcacık bir gülümsemeyi. Ayakkabı bağcığını bağladığımda yüzündeki o mahcup ifadesini. Ağzından kötü söz çıkınca benimle göz göze gelip yüzü kızararak yere bakmasını..
Gönül isterdi ki idealistliğimiz törpülenmeye çalışılmasın; bir kalıba sokulmaya çalışılmayalım.
Ama iyi ki öğretmenim.
Ve sen iyi ki benim öğretmenimdin güzel insan nurlar içinde uyu.
Ve sizi iyi ki tanıdım güzel insanlar; o yıkıntıların altında can verdiniz, umarım yeriniz şimdi en güzel yerdedir.