Bu başlık canımı acıttı açıkçası bir anda. Benim bazı hislere çok yenilmişliğim oldu. Sarılmak isteyip sarılamadığım anlardaki çaresizlik hissine mesela. Çok mağlup hissetmişimdir kendimi. O his somutlaşıp çıksa karşıma, köpek gibi yalvarırım belki de silinip gitmesi için içimden. İnsanın isteklerini durdurması zor. İsteğinin imkansız olduğunu bilmesi de çıldırtıcı bazen.