Kimse kusura bakmasın hiç romantikleştiremiycem yaşadığım en zor dönemdi sürekli bir vitamin almak zorundaydım çünkü düşük ihtimalim çok fazlaydı Bişey yiyemiyor yediğimi kusuyordum. Üstüne bu da değerlerimi daha fazla düşürdü sonrasında ise gerek günlük bazen haftalık rengi korkutucu kan dedikleri bir serum verdiler habire.
Bebeğimi kaybedicem korkusuyla anksiyete ortaya çıktı hayat çekilmez oldu
Bu arada asla sancım olmadı verilen suni sancı bile tutmadı ve sezeryan oldum meşgul olmayan hiçkimse zahmet edip benle ilgilenmediği için dikişlerin ayrıldı en son gariban annem gelip aldı evine götürdü.
Başta niye annen gelmedi diye merak edenlere hamileliğimin yarısını zaten annemin yanında geçirdim kardeşim engelli ve annemin bakımına muhtaç normalde annemin yanında doğum yapılacaktım kayınvalidemin lafına inanıp sana baktırırım dedi diye eve döndüm ve annemde oraya kardeşimle beraber gelemedi