bu günün her sene-i devriyesinde bir kötü olurum. misal, geçen sene işe gidiyordum tam 9.05’te metrobüsle, metrobüs yol ortasında durdu ve herkes sirenler eşliğinde saygı duruşuna geçti. kendimi gerçekten çok garip hissettim. nasıl hissettiğimi tam olarak anlatamıyorum hatta. atatürk’ün ne kadar büyük olduğunu anlıyorum her sene bu gün. her ne kadar adı karalanmaya ve yok edilmeye çalışılsa da, her ne kadar laflar söylense, ayyaş denilse de, her ne kadar yaptığı inkılaplar, kazandığı zaferler, bizlere vermiş olduğu haklar küçümsenmeye ve karalanmaya çalışılsa da atatürk çok büyük arkadaşlar. atatürk bir güneş. bizim yolumuzu aydınlatıyor ve bizim onun yolundan ayrılma gibi bir şansımız yok.
not: kendimi
bu videodaki adam gibi hissediyorum şu an ve her 10 kasım.