filmi izlerken ağlamamaya çalıştığım için başım ağrımıştı, film bittikten sonra da ağladığım için başım ağrıdı.
çok geç karşıma çıktı film, kaçırdım şimdiye kadar izlemeyi ama bence tam zamanında izledim.
konusu da işlenişi de güzeldi, sürükleyiciydi. elli bölümlük dizisi olsa oturur izlerim diye düşündüm.
her birinin kendine ait hikayesi olmasının yanında en ufak darbede yıkılıyor olmaları hoştu ve gerçekti.
---
spoiler ---
sarışın çocukla bir süre sonra tokalaşmaya başlamaları güldürdü.
en sevdiğim yer hepsinin günlüklerini dolaba bırakmalarıydı. hem yazdıklarından çekinmemeleri; hem de öğretmenin, hayatlarını öğrenmelerini istemeleri hoştu.
gerçek hikaye olduğu için bir şey diyemiyorum ama eşinin boşanmak istemesine gerek yoktu. eşinin yeni hayatına adapte olup çocuklar için sevineceğine kendine o hayatta yer bulamadı bir türlü. babası gibi onlarla geziye gidip aynı masada yemek yese fikri değişirdi ama bu yolu seçmedi. eşinin bir sürü çocuğun hayatına böyle müdahale edilmesine ama kendi mimarlık yolunda onu ikna çabasının yetersiz olmasına içerlemiş olabilir. ama başka yollar da mümkündü.
gençlerin hayatlarında neler değişti, kaçı için her şey yolunda gitti bilmek isterdim.
---
spoiler ---