Bu sezon özelinde 2 takım arasında tespit ettiğim en belirgin 2 fark şunlardır:
Fenerbahçe bu sezon kurmuş olduğu usta ayaklardan oluşan kadrosu ile girmiş olduğu gol pozisyonlarının birçoğunu gole çevirmiş ve oynadığı maçları farklı skorlarla kazanmıştır. Galatasaray ise her maç en az 5-10 tane net gol pozisyonuna girmesine rağmen son vuruşlarda yapılan beceriksizlikler neticesinde birçok pozisyonu hunharca harcayarak sanki zorla maç kazanıyormuş gibi bir izlenim bırakıyor. Kaybedilen Bayern Münih maçında bunun en iyi örneğini gördük. İlk yarı kaçan pozisyonlar gol olsaydı şu an Galatasaray 7 puan ile grubunun lideri olabilirdi.
İkinci fark ise, iki takımın benzer bir oyun anlayışı ile önde baskı kurarak rakibinin topla çıkmasına engel olması, şok preslerle kazanılan toplar neticesinde ataklarını sürdürülebilir kılmak gibi bir amacı var. Bu oyun anlayışını Galatasaray bugüne kadar oynamış olduğu tüm maçlarda sergilerken Fenerbahçe'nin ilk ciddi sınavı olarak görülen Trabzonspor'a karşı bu oyun anlayışını sergileyememesi sonucu iki takım arasındaki fark ortaya çıkmış oldu. Küçük takımlara karşı sahaya yansıtılan bu oyun anlayışı rakip büyük olunca askıda kalmış gibi görünüyor. Tabii bunun sebebi Fenerbahçe'nin mevcut eksikleri de olabilir. Bu yüzden ideal kadrosuyla ciddi bir rakibe karşı oynayıncaya kadar bu konuda emin olamayız.