Bazı insanlara karşı hep yanlış anlaşılıyor hissine kapılırız. Belki de böyle olduğunda suç bizde değildir. Karşı taraf hep yanlış anlamaya meyillidir. Belki de amacı hep tatsızlık çıkarmaktır.
Böyle hissettiğimiz bir noktada biz de artık kendimizi açıklamaktan sıkılabiliriz. İşin peşini bırakabiliriz.
Bazen de çok iyi giden bir ilişkide yanlış anlaşılma olabilir. Arada sevgi ve saygı olduğu sürece hepsi düzelecektir.
Ben şuna inanıyorum ki, aralarındaki bağı koparmak istemeyen iki insan için aralarındaki bağ asla kopmayacaktır. Ancak bir taraf bile bunu umursamazsa istediğin kadar kendini açıkla, o bağ kopacaktır.
Bu düşünceden dolayı ben bazen ipleri karşı tarafa bırakırım. Çünkü her zaman elimden geleni yaptığımı bilirim. Vicdanım rahattır. Biriyle aramızdaki bağ kopmuş ise bu kesinlikle karşı taraf sebeplidir.
Emin olmadığım kimseyle bağ kurmadığım için olan bağlarım benim için çok kıymetlidir.
Konu yine nereden nereye geldi. Neyse. Yani yanlış anlaşılmak her zaman yanlış anlaşılmak değildir demek istedim. Sizi anlamak istemeyen birine hiçbir zaman kendinizi anlatamayacaksınız.
Sizi her zaman affedecek birine de yanlış bile yapsanız o sizi temize çıkarmak için bir kılıf bulacaktır.